I Solisti — Poulenc, Martin & Ellington

Vandaag is een kruisbestuiving tussen kunstmuziek en jazz de normaalste zaak ter wereld, maar dat was in de eerste helft van de twintigste eeuw wel anders. De klassieke wereld vond jazz doorgaans onconventioneel en keurde het genre af omwille van zowel muzikale als even bekrompen sociale overweging. Uitzonderingen bevestigen gelukkig altijd de regel. Op het programma staan composities van Bohuslav Martinů, Erwin Schulhoff en Francis Poulenc, drie componisten die hun oren niet in hun zakken hadden zitten en zich maar wat graag bedronken aan dit nieuwe, opwindende fenomeen. Als rode draad klinken de tunes van jazzlegende Duke Ellington. Erik Desimpelaere bewerkte er enkele voor blazersensemble en piano en liet zich daarbij inspireren door zowel de originele jazzband-sound als de meer contrapuntische schriftuur van Europa. Et voilà: oceaan overbrugd, muren geslecht, synthese bereikt.