Odysseia Ensemble

Klankkleur is ongetwijfeld de muzikale parameter, waar de Franse toondichters van het begin van de 20ste eeuw het meest aan de boom hebben geschud. Het radicale genie Claude Debussy op kop, maar ook andere eminente toondichters uit de Derde Republiek hebben meer dan hun duit (of althans hun franc) in het zakje gedaan. Denken we maar aan Henri Duparc, Maurice Ravel of Albert Roussel. In Vlaanderen resoneert die rijke erfenis via spectrale omwegen tot op de dag van vandaag na. Het palet van componisten Frederik Neyrinck en Annelies Van Parys bevat ontegensprekelijk tinten uit het bleu, blanc, rouge van weleer. Met een reeks echo’s verwijst die eerste expliciet naar enkele illustere, zij het niet exclusief Franse, voorgangers. Van Parys (nomen est omen) staat dan weer, als oud-studente van de betreurde Luc Brewaeys, bekend om haar timbrale finesse. Odysseia Ensemble zet het werk van deze twee componisten tussen dat van hun oudere collega’s en toont daarmee dat de Franse kleurexperimenten geheid niet tot het verleden behoren.

Frederik Neyrinck (°1985)

– Samsa Echo

Claude Debussy (1862 - 1918)/arr. Neyrinck

– Bruyères

Henri Duparc (1848 – 1933)/arr. Neyrinck

– Henri Duparc (1848 – 1933)/arr. Neyrinck

Frederik Neyrinck (°1985)

– Debussy Echo

Maurice Ravel (1875 – 1937)

– Sonate voor viool en cello

Annelies Van Parys (°1975)

– Voy a dormir

Claude Debussy (1862 - 1918)/arr. Neyrinck

– Noël des enfants

Frederik Neyrinck (°1985)

– Quasi-Palindrom 1